Menu
Gildia Pióra na Patronite

dotknij

dotknij mej duszy
nim spali ją
gorączka mych snów
zanuć kołysankę
ukojenia nut

mrok
noc bez gwiazd
klatka za klatką
bez słów czarno biały film

kolejna butelka
nektaru zapomnienia
w tunelu bez końca
podążam po omacku
zatopiony w nicości
marzeń niespełnionych

skąd deszczu krople
(okna zamknięte)
twarz smagają bez litości
w domu obłędu
ciszy ogłuszającej

przyjdź
i duszy mej dotknij
ten jeden raz
niech spokoju zazna
nim noc przeminie

159 517 wyświetleń
1079 tekstów
54 obserwujących
  • 25 March 2013, 20:28

    z serca dziękuję ...

  • MglistyPoranek

    23 March 2013, 14:21

    "Dom obłędu", zapamiętam do końca życia. Tak proste, a tak wymowne.
    Całość zresztą też przepiękna.

  • misiek45

    23 March 2013, 13:05

    Piękny wiersz:)

  • czarna mamba

    23 March 2013, 12:07

    hhhmm moje klimaty:)