***

"Do swoich snów człowiek dopiero
przez cierpienie dorasta"
- W. Myśliwski

dziecko powite bez ramion
które nie przytuli
nie zamknie czyjegoś świata
w promieniu własnego oddechu

mężczyzna co nigdy nie zobaczył
twarzy ukochanej
i nosi jej obraz nad paznokciami
jak dyrygent
batutą dłoni wydobywający ton
z orkiestry rzęs
napiętych ust

lekarz ratujący życie innym
nie mogąc uratować swojego
rzuconego na kolana

nikt nie pisze erotyków
o ich miłości

może nie ma metafor
rymów
wystarczająco bieli w wierszu
by zakryć wstyd

bo co więc robimy z naszą
że wciąż tak bardzo jej nie ma
skoro jest w stanie objąć
przepaść w szkiełkach oczu
ocalić ocalających