Menu
Gildia Pióra na Patronite

Sous le vent

do Boga idziecie jak pielgrzymi
którzy niebem wędrują

i okruchy słońca w rękach niosą

ból do serca przenika przez ranę
a tej tęsknoty
w ludzkiej nie da się wyrazić mowie

bo gwieździste bramy
których oczy nie widzą lecz dusza

wiatr zatrzasnął za wami

101 636 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • Adnachiel

    11 January 2017, 11:42

    Tęsknota jest czasem tylko słowem w wierszu, nutą na pięciolinii, ciszą między jednym uderzeniem serca, a drugim. Ale bywa również śmiertelną raną.

    Dlatego dobrze, że yesteście :))

    Dobrej kawy Wam dziś życzę oraz weny twórczej :)

  • giulietka

    11 January 2017, 07:26

    Odnaleźć w ciszy i ciemności czyjąś dłoń obok własnej to bardzo wiele.
    Dziękuję M.

  • 11 January 2017, 02:10

    Tęsknota bólem jest, ale nadzieja każe wierzyć w spotkanie.
    Muzyczny komentarz też piękny.
    Pozdrawiam. :))

  • Adnachiel

    5 January 2017, 19:18

    Giulietko, chciałem napisać komentarz, lecz od moich słów lepsze będzie, gdy przy Tobie usiądę, zagram na forepianie i razem z Tobą pomilczę.
    https://www.youtube.com/watch?v=8wjclMJDuxQ

    Kluczyku, każdy człowiek jest ślepcem, póki śmierci nie spojrzy w oczy.
    Ale o tym, może przy kolejnym wierszu :))

    Mirku dziękuję Ci za Twoją serdeczność.

    Wszystkiego dobrego dla Was!

    Video 8wjclMJDuxQ
  • fyrfle

    5 January 2017, 17:35

    Dobrze że nie pozwalasz za Tobą tęsknić

  • onejka

    5 January 2017, 13:06

    Twoje słowa niczym drogowskazy duszy, nawet niewidzących zdolne prowadzić ku prawdzie...

  • giulietka

    5 January 2017, 12:55

    Jak bliskie mi dziś te wersy...
    Są jak ukojenie w nieznośnej ciszy, której ani udźwignąć, ani zostawić za sobą nie można.
    Dziękuję Ci za ten szczególny wiersz, ciepły jak ramiona przyjaciela.