Zaduszki 1998

dawałaś mi siłę by trwać
wciąż brnąć przez życie
pod wiatr

dawałaś mi wiarę
że jutro rozbłyśnie słońcem
rozwieje deszcz

pozostał mrok
nie przyszedł wiatr
potokiem łez popłynęły ulice

tak nagle
tak cicho
tak ostatecznie
nim zdążyłem wyszeptać

żegnaj