Menu
Gildia Pióra na Patronite

Białe żagle

czy to jest prawda
czy wspomnienie
że pod cieniami starych drzew
czytałem mistrzów

a pełno było nade mną aniołów
upierzonych
uskrzydlonych

i cały brzmiał muzyką - ul

uczył mnie dziadek
nie tęsknić
nie czekać na okręty które odpłynęły
na tamten brzeg

lecz na wszystko przysięgać mogę

widziałem je

101 347 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • kati75

    20 June 2018, 09:27

    Piękny wiersz :-))Te białe żagle są jak nadzieja ,którą czasem tracimy a okręty jak serca ,które gdzieś chcą zacumować na stałe.Zawsze warto czekać na tych ,którzy zostali na drugim brzegu :-)pozdrawiam:-)

  • giulietka

    20 June 2018, 07:42

    Drugi brzeg czasem zdaje się być tym najbliższym, dopóki bieleją na nim żagle nadziei...
    Piękny pejzaż tęsknoty, aż zapatrzyłam się w dal... ;)
    To może kawa z widokiem na te żagle, skoro już jesteśmy na tym samym brzegu:)
    Miłego dnia!

  • Malusia_035

    20 June 2018, 07:11

    choć nielot to potrafisz poderwać do lotu :) Piękny wiersz :)

    Pozdrawiam Cieplutko Adnachielu :)

  • 19 June 2018, 08:38

    Kolejny piękny wiersz, pełen okretów nadziei, uskrzydlony i brzmiący muzyką

  • Adnachiel

    18 June 2018, 18:46

    Witaj Bracie Smoku :)
    Jak zawsze znajdujesz szczelinę między piórami nielota i trafiasz w samo serce.
    Dziękuję, że przenikasz, że rozumiesz, że tak pięknie piszesz w języku ludzi i aniołów :)
    Merci beaucoup! :))

  • 18 June 2018, 18:27

    Niektóre okręty odpływają, bo porywa je wiatr, ale wracają, jeśli zmieni się pogoda.
    Inne, odpływają powoli... z nadzieją, że ktoś je będzie gonił.
    Jeśli znajdą się na drugim brzegu, mogą tylko czekać na nas, choć cuda ponoć się zdarzają. :)
    Jak zwykle anielskie.
    Pozdrawiam. :))