Człowieka trzeba mierzyć miarą serca*

:)))

oczywiście że nie!!!!!:-)))))

Cieszy mnie to, lecz obawiam się, że mnie przeceniasz :)

Witaj Skrzydlaty lubię zwiedzać to co ujmuje moje serce stąpam delikatnie po pięknie twoich wierszy:-)

Cześć Kejt :)
Dziękuję, że zjawiłaś się w progu :) Lubię ten wiersz. A mało mam takich swoich ulubieńców :))
Pozdrawiam :)

dziś mało kto ma serce by tak czuć! przepiękny obraz namalowany szczerozłotym sercem

Violu, bardzo mi miło, lecz o Twojej poezji mógłbym napisać to samo :)
Kłaniam się w podzięce :)

Marjan, dzięki za utwór, do tej pory go nie znałem.
Muzyka zawsze jest mile widziana, tzn. słyszana :)

Pozdrawiam Was serdecznie bardzo :)

https://www.youtube.com/watch?v=0zpO1ShAT4M

Ależ ja nie chciałbym Was obarczać kolejną opowieścią o aniołach :)
Napisałem ich już dość :)
I zawsze czyniłem to w obliczu nieba, gwiazd i Boga.
Z chęcią poczytałbym Wasze błękity :))

Też tak macie, że podczas pisania wierszy, zapada cisza, w której duszy się wydaje, że dostaje skrzydeł? :))

Merci beaucoup! :)

Już sam tytuł porwał moje serce.
Przeczytałam aż po koniuszki piór, które unoszą się w powietrzu między wierszami.
A swoją drogą Mirek postawił ciekawe pytanie, mam nadzieję, że odpowiesz kolejnym niebieskim wierszem.