Nieśmiałość

Czemu gonisz mnie,
gdy schodzę ci z oczu
Nie naciągaj kuszy słów
I nie strzelaj w plecy

Jestem przecież powietrzem
Przyjmuje kształt naczynia
Mogę być niewidzialny,
ale ściśnięty uciekam z hukiem

Wolny jak wiatr
I znudzony wędrówka
Z kąta w kąt
Osiadam jak pył

Mam płoche oczy
Uciekają, gdy czują wzrok
Jakby uciekały przed wyrokiem ,
że jestem nikim