Natura człowieka

Czemu człowiek dopiero gdy traci zaczyna doceniać,
Czemu nie potrafi w porę życia swego pozmieniać.
Czemu wszystko na jedną kartę postawia,
Czemu krzywd ludzkich nie naprawia.
Czemu na przyszłość nie spogląda,
Czemu innym, a nie sobie się przygląda.
Czemu obietic nie pragnie dotrzymać,
Czemu emocji nie umie powstrzymać.
Czemu się ciągle w życiu gubi,
Czemu sam sobą się chlubi.
Czemu dopiero przy smutku siebie poznaje,
Czemu uczucia słowem wyznaje.
Czemu podłością się w życiu kieruje,
Czemu własnych sił nie spróbuje.
Czemu nie głębiom ludzi poznaje,
Czemu prawde z bólem wyznaje.
Czemu na innych nie zwarza,
Czemu szczęście tak żadko się mu zdarza.
Czemu płacze zamiast się życiem cieszyć,
Czemu z marzeniami musi sie śpieszyć.
Czemu w środku jest taki słaby,
Czemu z tudnościami nie daje rady.
Czemu życia nie szanuje,
Czemu krytyki prosto w oczy nie przyjmuje.
Czemu nigdy się nie wstydzi,
Czemu grzechem się nie brzydzi?