Menu
Gildia Pióra na Patronite

Projekcja

czas kłóci się z myślami
chwile rozlane
przestrzeń przelana

sól sumienia przysiada
na wargach
w odbiciu
prawda utyka na kolana
to, co szczypie na końcu języka

znów czerwone usta proszą

nie kłam

53 613 wyświetleń
414 tekstów
159 obserwujących
  • motylek96

    30 April 2011, 22:14

    Kocham właśnie ten typ wierszy:))

  • marka

    30 April 2011, 20:57

    Mądry i skłaniający do zadumy..

  • Akte

    30 April 2011, 18:21

    kłaniam się nisko :)
    Arturze

  • Voyage

    30 April 2011, 17:51

    I nawet najtwardszy facet powinien się wzruszyć po takim słów muśnięciu...ehhh...pięknie Dario, pięknie !

  • Akte

    30 April 2011, 17:16

    dziękuję
    miło mi :)

    pozdrawiam intrygująco

  • Nika789

    30 April 2011, 16:45

    usta są wyjątkowe. kłamią. ale i spijają codzienność. do utraty tchu.

    u Ciebie zawsze ciekawie. i z niedopowiedzeniem, którym intrygujesz.