Menu
Gildia Pióra na Patronite

Szwalnia snów

Czas ceruje nam dni
wyblakłych fantazji ściegami
na marzeń kołowrotku
los coraz cieńszą nić przędzie

Pruje się nić życia zbyt szybko
umyka sens dni między palcami

Jeszcze dwa półobroty
i ucichnie w dłoniach szelest satyny

Zdumieni w drzwiach szafy staniemy
ale dla naszych sukien
miejsca już w niej nie będzie

137 914 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 26 December 2011, 11:07

    Zdumiewające słowa...
    Może ta nic nie pruje się na darmo, ale by drogi nie zgubić?...
    Tak tylko sobie pomyślałem.
    Pozdrawiam :)

  • giulietka

    22 December 2011, 18:25

    I ja dziękuję, że się tu zaszyłeś na chwilę.
    Miłego wieczoru.

  • giulietka

    22 December 2011, 18:23

    ...może tylko jej rąbek...

    najważniejsze, że w ogóle się odnosisz
    a przynajmniej się starasz...

  • giulietka

    22 December 2011, 18:17

    Być może, ale w szafie jest zbyt ciemno, żeby to rozpoznać...

    A treści nie poprułeś, bardzo interesujący ornament Ci wychodzi z moich poplątanych ściegów...

  • giulietka

    22 December 2011, 17:29

    Nikt nie wie, co jest poza szafą, ale wierzę, że dopiero poza nią, jest to, czego szukamy w środku.