Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zachody

coraz mniej pamiętam
lecz nadal czuję

że niegdyś słońca zachody
nie były tak smutne

jak dziś

gdy chłód serce mi studzi
nadzieją daremną

bo filar ludzkich pleców
skrzydeł nie dźwignie

i nie podeprą ich kolumny ramion

tylko cień
z ziemi nie podniesiony w niebo

zrośnięty jest ze mną

101 650 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • nicola-57

    21 April 2017, 12:08

    dobre, wschodź częściej...
    pozdrawiam

  • Adnachiel

    21 April 2017, 11:09

    Malusiu, Michale,
    Wasza obecność jest dla mnie najcenniejszą oraz najlepszą nagrodą za każdy napisany tu wiersz.
    Dziękuję i również Was serdecznie pozdrawiam :)

  • silvershadow

    12 April 2017, 11:25

    I believe You can fly.
    Piękny wiersz, pozdrawiam :)

  • Malusia_035

    10 April 2017, 11:06

    osobiście uwielbiam zatapiać się w ostatnich promieniach słońca ,ale wiersz przemawia do mnie i wzbudza dużo refleksji :) Piękny :)

    pozdrawiam Ciepło Adnachielu :)))

  • Adnachiel

    8 April 2017, 19:01

    I believe I can fly :))
    Dzięki serdeczne Arturze, fajnie, że nadal czytasz i yesteś u mnie stałym bywalcem.
    Miłego wieczoru zatem :)

  • 7 April 2017, 21:36

    Udźwignie, tylko trochę cieplej się zrobi i... skrzydła wyschną w promieniach słońca. :))
    Jak zwykle niezwykłe.
    Pozdrawiam. :))

  • Adnachiel

    7 April 2017, 13:15

    Dziękuję, że poczułaś.
    To w poezji zawsze jest najważniejsze :)
    Wzajemnie :)

  • Cris

    7 April 2017, 13:13

    ...a ja czuję ten wiersz...pięknie sercem pisany.
    Pozdrawiam :)