Moje problemy

Co mam w życiu robić?
Kim mam być?
Moje pasje, hobby?
Jakie są?
Już się gubię.
Każdy wymaga ode mnie czegoś innego,
szczególnie tych rzeczy,
w których sami są wyśmienici.
Radzą, aby zrobić to, tamto.

Czy oni nie widzą,
że ja sama nie daje rady?
Ten codzienny uśmiech,
który zastają na mojej twarzy.
Myślą, że to oznaka szczęścia,
powodzeń w życiu.
A prawda jest inna.
Uśmiecham się,
by nie zadawali durnych pytań:
Co się stało?
Chcesz pogadać?
A większość pytających,
i tak ma to gdzieś.
Pytają, z czystej grzeczności.

I jeszcze Ci wytkną,
że ktoś ma większe problemy i żyje.
Ja też żyje,
ale czy to znaczy,
że mam się tym nie przejmować?
Wprawdzie chciałabym...
Ale nie potrafię.

Niepowodzenia mają to do siebie,
że zatrzymają się przy każdej sprawie.
I że akurat wybiorą te,
na których najbardziej nam zależy.

A ten pech?
Te zrządzenie losu,
które zawsze nas prześladuje?

Boże, dlaczego musimy tak cierpieć?