Menu
Gildia Pióra na Patronite

Cisza

Cisza czasem brzmi jak odgłos przegranej wojny
jak zawiedzione nadzieje,
jak naiwność wieczności.

Cisza jest brakiem rozwiązania kłopotu,
spojrzeniem na milczący telefon,
istnieniem w niepewności.

Cisza bywa zdradliwa
jak spokój fal morza,
jak czas koło północy,
jak słowa w kolorze miłości.

Cisza zamieszkała w mej duszy
bicie serca budzi ją z rana.
Spaceruje między myślami
późnym wieczorem.

Cisza nie ma przyjaciół.
Jest sama w sobie spójnością
odczuć stęsknionych,
radością stłumioną,
znakiem zapytania.

Cisza nie ma wyrazu
szczęścia, żalu,
spełnionej potrzeby.

Cisza jest krucha
jak ciasto z brzoskwiniami,
uczucie nieposkromione,
Aniołek porcelanowy.

A niszczy ją już tylko westchnienie...

78 899 wyświetleń
936 tekstów
120 obserwujących
  • giulietka

    21 November 2010, 15:14

    "Cisza...istnieniem w niepewności."

    Przemawiają do serca te słowa...

  • R.A.K.

    21 November 2010, 11:08

    Żal, kiedy ciszę zgiełk zakłóca, szczęście gdy przerywana jest pięknych słów szelestem. W tym wierszu słów takowych nie brakuje, ale ciszy nie są mąceniem a jej ozdobą :)
    Pozdrawiam.

  • Seneka 18

    21 November 2010, 10:54

    Cudeńko...