Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

pustka

choć odkłada się w nas latami
odczuwasz ją znienacka
jakby dopiero co
weszła przez uchylone drzwi
do sieni

potem jest już gorzej
gdy próbujesz pozbierać
resztki obecności
które pozostawione w kątach
rozkładają się i gniją

masz wrażenie że przegapiłeś
ostatni pociąg

i nigdzie więcej już nie pojedziesz

146 970 wyświetleń
1738 tekstów
256 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!