pustka
choć odkłada się w nas latami
odczuwasz ją znienacka
jakby dopiero co
weszła przez uchylone drzwi
do sieni
potem jest już gorzej
gdy próbujesz pozbierać
resztki obecności
które pozostawione w kątach
rozkładają się i gniją
masz wrażenie że przegapiłeś
ostatni pociąg
i nigdzie więcej już nie pojedziesz
146 970 wyświetleń
1738 tekstów
256 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!