za głosem

Madź,
spijam słów brylanty wprost z ust Twoich Pani :)))

To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.

Art, wobec tego mogę zanucić tylko to: przez twe oczy, twe oczy zielone oszalałam... :)))

M., "wysłany w biegu krótki list,
stokrotka w śniegu dobra myśl..."
doskonale trafiasz zarówno w nuty jak i pod właściwy adres...';)

Uciekaj skoro świt
Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt
Chłodu ust, braku słów...
Jak mawiał poeta :)
Moje serce gna mnie, i to ja czasem chciałbym je nieco powstrzymać, ale cóż można uczynić wobec takiego wiersza?!
Znowu mnie tu przyprowadziło :)

Czyli tam, gdzie oczy... za smokiem? :P
Miłego dnia. :))

Wiesz, Art. mnie ostatnio słuch nieco zawodzi, ale wzrok jeszcze mam niezły, więc cieszę się, że Cię widzę;)

A jednak za głosem serca, co tam oczy... ;)
Pozdrawiam. :)