.... Cię
chciałem uczucia
na papier przelać
lecz słów tak pięknych
znaleźć nie umiałem
by wyrazić coś tak prostego
i trudnego zarazem
by miałkie nie było
frazesami nie trącało
tylko dla ciebie
było przeznaczone
lecz kolejne kartki wyrzucałem
bo tak nieznośnie
błahe te strofy się zdawały
i gdy już zwątpiłem
na pustą patrząc kartkę
dwa słowa nań napisałem
i światło lampki zgasiłem
a one
mimo ciemności świeciły
bo całą prawdę
w nich zawarłem
/2000/
Autor
25 March 2012, 10:05
choć kartka już spłowiała
a los znów gasi światło
tamte słowa lśnią nadal
a inne przy nich blaknąWe mnie też coś zaczęło odtajać przez Twoje wersy Adaś...
25 March 2012, 10:03
a one
mimo ciemności świeciłyCzasem tak trudno wyrazić nam swoje uczucia.
Szukamy pięknych, doniosłych słów. Boimy się, że to jedno to zbyt mało, gdyż spowszedniałe - często zbyt pochopnie wypowiadane, będące przecinkiem staje się pustym zwrotem.
Tylko utkane prawdziwym uczuciem nabiera niesamowitości i magii...