Ta znajoma

Chciałbym gnać tam gdzie wiatr mnie zaniesie
Chciałbym tak najbardziej w świecie
Zamieszkać w dębowym lesie
Patrzeć jak ptak śpiewa
Ja wolno rosną wszystkie drzewa
Jak chmury biegną po autostradzie nieba
Jak ona pięknieje i nigdy pięknieć nie przestanie
Jak jej uroda nigdy nie zginie w tym nudnym oceanie
Lecz czas zabił wszystkie sny
Nawet te najpiękniejsze marzenia
I ona – ta znajoma
Co me małe serce skradła
I powiedziała, że nie odda
I słowa dotrzymała
Bo kochać nigdy nie przestała
Nigdy nic nie chciała
Lecz sama ciągle dawała
Chciała tylko żyć
Przy mym boku być
Lecz nawet tego Bóg nie dał
I ją ludziom odebrał
Lecz nigdy kochać nie przestanę
Dopóki serce nie zostanie mi oddane
Ja będę pamiętał cały czas
Że to ty je właśnie masz
Bo prawdziwie kochające serce
Nigdy nie zapomina, w które wpadło ręce
Wiedz, że mogę kochać tylko Ciebie
Tak jak nie potrafię kochać nawet samego siebie