BALSAM NA SMUTKI

Chcę smutek co powstał z marzeń twoich kaźni
Ukoić balsamem z serca mojej wyobraźni
Zapach hiacyntów z kolorem orchidei złożę
Do czary goryczy tam w piersiach serdecznie przyłożę
Po zieleń z liści kwiatów przejdę cały pokój
Z nich ci poukładam wzburzone myśli w cichej modlitwy spokój
Potem do snu na łóżku ze strof miłości Ciebie ułożę
Ciepłem kołdry z pomarańczowości okrywając obłożę
Gdy zaśniesz zejdę do ciszy garażu i tajemnic piwnicy
Gdzie mieszkają pająki moich modlitw wierni powiernicy
Są jak przekleństw i szczęścia codziennego notariusze
Naszej miłości dzienników przepięknych depozytariusze
Od nich pozbieram pajęczyny co jak wina z Kany dzbany
Powrócę i we śnie wypęłnie nimi losu Twojego rany
A jak się obudzisz wstaniesz do życia uzdrowioną
Ponownie mocą dobrą jak kaneńskie wino natchnioną