Retrospektywa wydmuchana w szmacianą chusteczkę

Bywałem w mordowniach
jako dziecko
ze starszymi kolegami
grałem w karty
a na dnie życie
powiesiło się za oknem
ludźmi schludnie ubranymi
po mszy porannej

W tym barze
mordowane w popielniczce niedopałki
wykrzywiały twarze
i powbijane jak gwoździe
w chrystusowe stopy
próbowały się wyprostować
podnieść do kolan marzeń

Kolegom karta szła
a na zarżniętej ceracie
brzęczały pieniądze
Zdzichu psychopata
drapał się po sznytach
a sportem zaciągał duży Piotrek

Później były kolejne
szklanki wina
a dla mnie śmietankowe lody
przez otwarte okno zaglądał fryzjer
ale wydychany dym
napastował mu wredną mordę

Tutaj nie było krzyża na ścianie
za to porządku pilnował
pożółkły biały orzeł
z wypukłymi skrzydłami
i patrzył z politowaniem
jak marnują się socjalistyczne kwiaty