Pory roku

By rok na cztery ćwierci mógł podzielon zostać,
Natura nadała mu takową postać.
Każdej z nich klimat inny wyznaczyła,
By ludzkość nigdy w rutynie nie żyła.

Tak zatem mamy wiosnę, co kwiecie roztacza,
Cudami przyrody zewsząt nas otacza.
Z wypraw swych zimowych powracają ptaki,
I wiosny cykl w skrócie jest właśnie taki.

Następne jest lato, co z słynie z blasku słońca,
A pogoda latem niezwykle gorąca!
I choć lato za pogodny nastrój jest lubiane,
To burze i deszcze też są latem znane.

Teraz czas na jesień, a co następuje,
Jesień chciaż piękna, często zaskakuje
Ferią barw zachwyca, liści kolorami,
Co jesienią, z drzew spadają całymi garściami.

Zima to ostatnia z pór najbardziej mroźna,
Choć wielu zachwyca, jest naprawdę groźna,
Zamiecie i śnieżyce świat cały pokrywają.
Ludzie zaś śniegu i lodu doświadczają.

Tak właśnie mija rok i wszystkie jego pory,
Blask dnia i nocy mrok niech czynią swe honory.
Nietrudno zgadnąć, że na zawsze już tak tutaj pozostanie,
I klimat zmieniać będzie się, gdyż to jego zadanie.