Biesiada o marzeniach i naturze księżniczek

był sobie pachołek
nosił brudną czapkę
wziął tylko tobołek
i opuścił chatkę

szedł przez lasy pola
szukał sensu życia
od pokoleń stolarz
chciał wyjść na panicza

zaszedł więc do miasta
by szukać zachęty
gdy nagle niewiasta
wlała w serce mięty

gapił się jak cielę
w złotowłose liczko
ale mógł niewiele
gdyż była księżniczką

jednak się odważył
podszedł do dziewczyny
i choć mocno marzył
zyskał tylko kpiny

odszedł zdruzgotany
usiadł przy kamieniu
wszystkie jego plany
uległy zniszczeniu

nagle pod kamieniem
coś błysnęło w oczy
więc z wielkim zdziwieniem
chłopiec głaz przetoczył

gdy ujrzał co znalazł
to aż oczy otarł
bo w dziurze leżała
cała skrzynia złota

pobiegł więc do miasta
ubrał się tak dobrze
że żadna niewiasta
już mu się nie oprze

pobiegł do księżniczki
i obsypał złotem
jej białe trzewiczki
tak przestał być chłopem

król szybko wyprawił
wielkie weselisko
pachoł się ustawił
tak kończy się wszystko

no i takie oto
są wszystkie księżniczki
jak zdobędziesz złoto
posiądziesz ich cycki