Była Jego tłem,
Lalką ubraną w ładne piórka,
Cieniem, bez którego nikt jej nie widział.
Była wiatrem znad doliny,
Piaskiem pod stopami,
Latawcem unoszącym się na niebie.
Była zabawką bez sznurków,
Bezludną wyspą, oazą spokoju,
Śmiechem i pośpiechem Jego życia.
Ona i On.
Podobni?
Inni?
Szczęśliwi...
Autor
24 600 wyświetleń
214 tekstów
73 obserwujących
18 June 2016, 16:42
Adnachiel - czasem tu zaglądam. Miło mi ze ktoś pamięta. To budujące.
Bezbłędna - cenię każdą opinię. Jest cenna. A te strofy, są dla mnie całością, którą ciężko zaklasyfikować czy to myśl czy wiersz czy coś zupełnie innego...
Dziękuję wszystkim na zatrzymanie na krótką chwilę. To miłe ze tu ktoś jeszcze jest i czyta.
