Fotografia XVIII

Być naszym życiem pięknym i dobrym,
Wobec nieskończoności piękna
I dobra Boga, chociaż w tej skali,
Jak jest pięknym i dobrym bratka kwiat,
Wobec ogromu czystości i piękna
Jakim jest rozkwitłe drzewo mirabelki.

Cały czas patrzeć we wzór i czerpać.
Dążyć do rozwinięcia cnót,
W oparciu o możliwości nowoczesności.
Tak powinno być, wydaje się to
Nawet bardzo bardzo proste.
Czy to jednak z woli diabła,
Czy z powszechności innego zła,
Są ludzie między nami bardzo źli,
Którzy codziennie krzyżują ludzi
Dobro i piękno czyniących.
Stawiają zło przed dobrem
I każą dobru sobie i swoim sługom służyć.
Zamiast więc powszechności radości
Życia w człowieku,
To skazani jesteśmy na piękno
I jego sytość
Przez tylko muśnięcia ulatujące.