Menu
Gildia Pióra na Patronite

Biorę na barki
Jak Syzyf
Przez cały los
Kamień ludzkich serc

Słaby umysł
Nie wie czy to kara
A może wielki dar
Serce nie ma już głosu

Setki par ust
Szepcą między sobą
Ten to nie lubi ludzi
Bo ma wilczy wzrok

Skąd więc ta łza
Ten w srcu ból
Gdy nie umiem żyć
Jak wilk wśród psów

103 389 wyświetleń
1203 teksty
141 obserwujących
  • nicola-57

    8 April 2015, 12:37

    znakomity wiersz z ważnym przesłaniem, zawsze lubię z takich wierszy wybrać sobie coś, co najbliższe mojemu postrzeganiu i nie tylko... Wybrałam zwrotkę ostatnią...
    Pozdrawiam Cię pięknie.