biegnę za tobą na skrzydłach cię gonię
życie moje życie dla ciebie tracę
umykasz gdzieś między myślami
co jak ty pędzą i rzadko jakiś ślad zostaje
biegnę za tobą oddechy gubię
giniesz gdzieś w skargach i smutku
gdy zraniona tobą wyrzekam się gniewnie
w rozpacz nas czystą strącając
lecz zaraz znowu gonię cię życie
choć sił ledwo starcza biegnę za tobą
Autor
19 January 2016, 05:09
Pozdrawiam i ja :*
To miłe, że w tej gonitwie znajdujemy odrobinę czasu a nawet pozwalamy, aby się zatrzymał... za sprawą kilku wersów wiersza ;)
19 January 2016, 04:41
....ładny.....taki prawdziwy....bo przecież każdy gdzieś biegnie....każdy szuka kogoś......;).....pozdrawiam ciepło......
11 January 2016, 15:59
Wiersz nad którym pochylić się warto. Bardzo warto.
Niniejszym, to czynię.
Pozdrawiam najpiękniej, jak potrafię.gdyby ktoś miał wątpliwości, proszę pytać
Autorkę serdecznie pozdrawiam :)