nigdy drugi

będę leciutki
pozostane wiatrem
który niczego nie uniósł

nie przesuwał chmur po niebie
nie porywał żagli
zalegając pospolicie
niczym konar wierzby

chroni w dłoniach
gasnące świece
tak naiwnie

Prometeusz
z duszą poety

istny idiota
mitycznie

syn iskry
sługa duszy