Zgnębiona Dusza
Spójrz jak można zgnębić duszę drugiego człowieka...doprowadzając go na kres krętej drogi z której nie chce już zawrócić.
Kiedyś swoją nie-miłością,której sama nie miałaś wystarczająco dużo ,nie-zrozumieniem,bo zapatrzona jesteś tylko w siebie i swoje potrzeby,nie-prawdą ,bo tak Ci wygodniej w życiu i nie-obecnością ,bo lepiej uciec od problemów w swoja ciszę niż dać oparcie partnerowi sprawiłaś że będąc w związku byłem jeszcze bardziej samotny niż bez Ciebie,a człowiek kryjący się pod tą postacią zaczął powoli panować nad moimi uczuciami...nie potrafiłem pokochać,zaufać i oddać się bez reszty tak samo jak Ty .Ten człowiek budzący się we mnie potrafił zaczarować słowem i sprawić by jego iluzja stała się rzeczywistością innych.Mój wzrok był bez wyrazu,dusza wyrażała pustkę a z serca uciekło całe ciepło którego było aż w nadmiarze na początku naszej znajomości...ale już nie chcę tego daru,gdzieś w głębi znalazłem jeszcze dość siły by zdusić tego drugiego mnie w sobie.Nie chcę jak Ty kiedyś - skończyć bez miłości bliskiej mi osoby,ponieważ nikt długo nie wytrzyma w związku gdzie samotność paraliżuje wszystkie aspekty życia....
(M35)
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
04.2015
