...

Przychodzi taki moment, że zapominasz kiedy nastąpił czas zobojętnienia do drugiego człowieka. Myślisz sobie w głowie codziennie "chyba coś ze mną nie tak, coś we mnie nie działa.." , ale nagle wszystko przestaje Cię bawić - ludzie, dobre serce, miły uśmiech czy ufne dziecięce spojrzenie. Pragniesz spakować ten cały syf, który był Ci tak niby bliski a zarazem destrukcyjny i rzucić prosto w nich słowami po których stajesz się złym człowiekiem tylko dlatego, że masz dość tej dziewczyny przy której można się chwilę ogrzać pośmiać i ulotnić ot tak, bo tak jest łatwiej prościej. Zmieniasz się i wcale tak naprawdę nie potrzebujesz wielu lat, lecz kilku ludzi przy których oddałaś kawał serca a nie otrzymałaś nawet słowa na do widzenia. Jedynie czego teraz potrzebujesz to szczerości i może parę rękawiczek, by mieć zawsze ciepłą dłoń kiedy zapuka do mnie samotność i zapyta "Z kim spędzę życie...?"

...Odpowiem "Z Kimś kto złapię Mnie za dłoń bez zbędnych pytań..." ;)

25.11.2018