mikroopowiadanie dwieście dwunaste

Czasem ludzie potrzebują się oddalić, aby zrozumieć piękno i dobro tego co mają, co ich otaczało, a w jego przypadku było trochę inaczej, więc dopiero z perspektywy kilkuset kilometrów, nowego czasu, dopiero zrozumiał, że są miejsca piękniejsze od miejsca jego urodzenia i są ludzie bardziej ludzcy od tych, na których był skazany, nim zdecydował się od nich oddalić, opuścić krainę ładną, ale nie zachwycającą od wschodu słońca.