Życie można porównać do pływania w spokojnym jeziorze.
Można płynąć głośno, samym wierzchem, wzburzając najwięcej fal.
Można płynąć pod wodą, dzięki czemu długo nie będzie nas widać ani słychać, ale zawsze trzeba się wynurzyć, żeby zaczerpnąć powietrza.
Można też utrzymywać się na odpowiedniej głębokości, nie wywołując żadnego dźwięku i nie wzburzając fal.
Ale w każdym wypadku może zawiać wiatr, zaburzając nasz rytm, możemy natknąć się na innych ludzi, którzy również coś zmienią. Nie można całego jeziora przepłynąć identycznym rytmem.