Natalio, dziękuję za miłe słowa na temat mojej myśli. :)

Apetyt rośnie w miarę jedzenia
a rutyna zamienia symptomy szczęścia na nudne rytuały
Bardzo mądry aforyzm ;)
Pozdrawiam ;)

na peronowej ławce siedzi starzec
obok nas
strojny w resztki brudnego śniegu i gołębie guano
kpi
z nas
śmieje się kiedy wiatr kradnie pył naszego wczoraj
ale on nie zna jutra
to tylko cuchnący kloszard
złośliwy ze starości
złośliwy z zazdrości...

Bardzo Wam dziękuję za poświęcony czas i mądre słowa. :)

Czas to taka przedziwna gra,
co los dał jedną ręką,
drugą obiera ze złudzeń...
i nagle ze zdziwienia otwieramy oczy
widząc co nami powozi.

Nie lubię namiastek :)

Apetyt rośnie w miarę jedzenia, prawda - nie każdego cieszą dodatkowe kilogramy.
A z innej beczki...normalna rzecz, że kiedy mamy już jedno, chcemy drugie, szczęście lubi się mnożyć...podobno :)