Zawsze zastanawiałam się na czym tak naprawdę polega miłość .Czym jest to uczucia , przez które tyle osób jest w stanie dotknąć chmur . Nidy nie chciałam się zakochać , twierdziłam , że to zbędne . Ciągła tęsknota , wszystko tak naprawdę uzależnione od drugiej osoby , którą nosimy sercu... Byłam święcie przekonana , że najlepiej żyć dla siebie , kochać siebie. Nie chciałam by me serce biło dla drugiej osoby ... Nie chciałam zbędnych łez po każdej kłótni, zazdrości .I tak trwałam w tych swoich złudnych przekonaniach , że sama będę najszczęśliwszą . I pewnego , majowego dnia , wszystko prysło . Gdy po raz pierwszy ujrzałam twoje oczy , zrozumiałam , że się myliłam .Dołeczki , które pojawiały się przy każdym twoim uśmiechu skierowanym w moją stronę .. Nie łudziłam się , że mnie pokochasz. Nie wierzyłam , że ktoś taki jak TY mógł poczuć cokolwiek do kogoś takiego jak ja ...Małej , zakompleksionej egoistki .
Wiesz , co czułam , gdy pierwszy raz mnie przytuliłeś .? Słowa tego nie opiszą . Wtulona w twoje ramiona wszystko nabrało innych kolorów . Byłam tak szczęśliwa .! Później ten pierwszy pocałunek.. Do teraz mam w głowie każdy najmniejszy szczegół . Twój zapach , tą bluze , którą tak lubię ... Miękkość twoich warg .. Wiesz , gdybym wtedy stała , ugięłyby się pode mną kolana . I to pierwsze kocham Cię , które tak szybko padło .. Wtedy jeszcze nie wiedziałam , czym jest miłość ... Zastanawiałam się , czy "kocham" jeżeli katorgą była każda sekunda twojej nieobecności . Czy kochałam , jeżeli twoje szczęście było dla mnie najważniejsze ... Czy kocham , jeżeli byłam w stanie oddać Ci wszystko.. Czy kocham , jeżeli postanowiłam egzystować tylko dla Ciebie... I teraz z upływem czasu , wiem , że kocham ponad wszystko . Jestem pewna , że znalazłam swój pierdzielony ideał , przy którym będę trwać tak długo , jak mi tylko pozwoli ..