w wyobraźni pływanie

lubię pływać w chmurach
i przez obłok duszy swej
w głębi bezkresnej wyobraźni tonąc
płynę myśli potokiem
na druga stronę
do szczęścia
tam gdzie noc oczu swych czarnych
otworzyć nie możne
spoglądam na świata rozpędzone fale
by móc im się poddać, bez leku popłynąć
tam gdzie zło z dobrem miłością się staje
i w bezkresie jasności, na zawsze zostaje.