Właśnie dzieje się to czego bałam się najbardziej.
A myślałam, że mi się udało.
Boże.. dlaczego..
Nieważne.
Każdego dnia będę żyć jak do tej pory.
Teraz jestem w chaosie.. mam tysiac myśli..
Muszę jakoś dalej żyć, muszę jakoś dalej żyć, muszę jakoś dalej żyć...
Cholera...
Teraz nie wyobrażam sobie nic... jak mam dalej zyć. Każdego dnia myślałam tylko o Tobie. Wlasciwie to dalam Ci caly moj swiat.
Co teraz?
Ty sobie pojdziesz a moj swiat lezy rozbity na kawalki :c
I co?
Wiesz... kiedyś go posklejam, ale zajmie mi to bardzo duzo czasu. Wlasciwie to nie wiem nawet czy go posklejam. A wszystko dlatego, ze tak zapewniałeś... ;c
Taak... odejdz juz i poukladaj sobie zycie. Życze zebys nikogo nigdy juz nie skrzywdzil i zebys znalazl swoja prawdziwa milosc, ktora nie zostawi Cie nigdy ani Ty nie opuscisz jej. Teraz nie wierzę w to co zawsze wierzyłam, w to oczym pisalam kiedys.. juz w zadna z tych rzeczy nie wierze..
mianowicie w to, ze ktos gdzies daleko jest i nie wie o tym, ze okaze sie moja miloscia zycia, ze kiedys sie spotkamy, i ze swieci nam jedno sloneczko na niebie.. ;c

Muszę jakoś dalej żyć...