'' Widziałam kobietę,

która pięła się w górę na przekór odwiecznym ludzkim zakazom,

by nie wychylać się z tłumu by milczeć i z wzrokiem tkwić w ziemię spuszczonym.

Stała na moście

Przez chwilę rozmawiała sama z sobą napisała list i poderwała się do lotu.

Jej skrzydła przeniosły ja do wieczności

Leciała z uśmiechem na twarzy, aby już nigdy nie zamilknąć

Rano obudziła się w ciemnym pomieszczeniu przesiąkniętym chłodem, z kartką na palcu i dziurawą piersią

Spojrzała na siebie z góry wiedząc, że dokonała właściwego wyboru

Widziałam kobietę, która miała odwagę sięgnąć dalej niż śmierć
Nie bała się marzeń, dlatego uczyła się latać. ''

Widziałam SIEBIE, w LUSTRZE.