Menu
Gildia Pióra na Patronite
Niebajkowa

Niebajkowa

Warto było przejść wiele, by spotkać ciebie. Nic nie dzieje się przypadkiem. To był ten czas i to miejsce. Dwóch serc, które spotkały się na chwilę w swej gonitwie o uczucia, w poszukiwaniu ich. Przysiadły te nasze serca, spojrzały na siebie. Moje zapatrzyło się zbyt długo i pokochało. Twoje jednak szukało innego niż moje.
Moje serce nadal pamięta zapatrzenie. Wzdycha głęboko wspominając. Nawet są dni, że cierpi z tęsknoty za twoim.
Dziś przymknęło oczy i zrozumiało, że żar zbyt mocno go wypala. I zapłakało. A płacząc gasi ten żar, jak woda pogorzelisko. Umiera powoli na myśl o tym, że nigdy więcej jej nie zobaczy. Twej miłości. Twych oczu. Tego co piękne. Tego co mogłoby być.

Przestałam się bać... cierpieć.

948 wyświetleń
13 tekstów
0 obserwujących
  • 29 June 2013, 14:45

    Piękne... I jakże prawdziwe. Każdy gdzieś, kiedyś kochał, tęsknił, cierpiał... Oby jednak zdarzało się tak, że to dwa serca nawzajem zapatrują się na siebie nawzajem zbyt długo po to by pokochać już na zawsze. :) :)

  • giulietka

    22 March 2012, 23:28

    Bardzo autentyczne, choć takie znane, porusza...

  • GiveMeLove

    21 March 2012, 16:36

    jakbyś zajrzała do moich myśli i je tutaj przepisała...