Tylu ludzi wokół powtarza mi, że po tym co widzieli i przeżyli stracili wiarę w ludzi, dziwią się, że ja ją nadal posiadam. A mi zwyczajnie wtedy jest przykro, patrząc na nich i słuchając tego co mówią, ponieważ znaczy to, że nie spotkali nigdy w życiu osoby, która pokazała by im prawdziwe człowieczeństwo i przyjaźń oraz przekazała nadzieje. Żal mi ich. Ale wtedy ja mówię im, że nadal mam nadzieję i wiarę właśnie dzięki temu, że miałam to szczęście spotkać takich ludzi na swojej drodze. Przekonać się, że istnieją jeszcze tacy, którzy warci są więcej niż wszystkie pieniądze świata. Więc powiedzcie mi jak mogła bym przestać wierzyć i zrobić im coś tak okropnego, przez co właśnie Wy wszyscy tą wiarę tracicie.