Toniemy, upadamy, rozkoszujemy się tym. Użalamy się nad sobą bojąc się przyznać, że lubimy przekraczać granicę, że szukamy czegoś nowego. Ignorancja na ból, apetyt na sex, potrzeba wrażeń. Zachłanność, adrenalina, nienawiść, pożądanie. Karmimy się tym co nas niszczy. Nie żyjemy tylko istniejemy. Czy tylko na tyle nas stać?