Wspaniała rada...tylko mamy taki zwyczaj, że jednym uchem nam to wlatuje a drugim wylatuje...niestety.
Ale słowa genialne, wielki plus :))

dobra nauka:-)
+
Ale to wielka trudnosc i potrzeba wiele dojrzalosci , by tego dokonac

Rzucić wyzwanie losowi? Ryzykowne :) Chyba nierówne siły :D
Ja wychodzę z założenia, aby wszystko to, co nas spotyka przyjmować z pokorą i wierzyć, że tak musiało właśnie być i że tak, jak się stało, to najlepiej. Ale jednocześnie nie oznacza to, że mamy się poddawać i załamywać! Uczyć się i iść na przód, mądrzejsi o kolejne doświadczenie.

Tak sobie myślę, że czasem... może lepiej porażek nie przyjmować z pokorą? Może lepiej zaprzeć się i wymachując wojowniczo piąstką krzyczeć, że to tylko głupi los i że 'to dopiero początek'?

[serce z rozsądkiem mi się kłócą, no! :) )

Tak, Kasiu :)

Ludzie nie powinni też mieć takiego podejścia: osiągnąłem to, bo mi się należny. A teraz patrzcie, jaki jestem wielki.

Porażkę można obrócić w sukces, ale i sukces można przemienić w porażkę. "Czasem, kiedy wygrywasz - jesteś przegrany".

dokładnie, abyśmy nie obrastali zbyt szybko w piórka.

ach ...och tak :)

Tylko nie zawsze nam się to udaję . Ale mówią, że wygrywać umieją tylko przegrani . Ktoś kto nie poznał smaku porażki nie ma w sobie pokory .

Nie należy przechwalać się od razu tym co nam się udało.
Fortuna kołem się toczy, nigdy nie wiadomo kiedy będzie lepiej lub gorzej.

Pozdrawiam:*

Dokładnie ... ale o wiele ciężej nam to przychodzi ...