Stała na przystanku ,
Padał deszcz , nikt jej nie widział …
Mimo że ona widziała i słyszała wszystko …
… cały szary świat ją otaczający …
Bała się tego co zaraz usłyszy …
Że ktoś powie coś co tak bardzo ją zaboli …
Jej ciało słuchało słów złych ludzi ,
Jej łzy chowały się w kroplach deszczu …
Niestety nie potrafiły się skryć przed sztyletem który uderzył w jej małe ,
pęknięte na pół serduszko …
usłyszała słowa dobiegające z ust kobiety ubranej na czarno :
„ to Ta co zimną żyletką , pełną bólu i cierpienia
próbowała wyciąć cząstkę swego serca by zapomnieć o
człowieku który zabrał drugą jego połowę „
… nagle zapadła cisza …
Z oczu dziewczyny popłynęły łzy pełne krwawego bólu ,
zrozumiała że przecież bez serca które jej zabrał nie da się żyć !
- przecież to on dawał mi powietrze którym oddychałam – pomyślała.
… teraz kiedy go już ze mną nie ma , nie ma też mnie i mojego życia
- głośniej dodała …
Stanęła nad przepaścią , zamknęła oczy i wskoczyła w otchłań ,
którą [ czarna kobieta ] nazwała ` wiecznym rajem …