Spotykamy się w snach, na jawie, w myślach.
Spotykamy się w moim umyślę.
W sumie, zawsze wiem co Ci powiedzieć.
Jesteś ze mną szczęśliwy, widzę to po Twojej minię.
Często się uśmiechasz, mówisz jaka jestem piękna.
Wszystko jest takie idealne, jakby miało wiecznie trwać.
Patrzymy sobie w oczy, masz takie czyste, takie piękne.
Trzymasz mnie za rękę, delikatnie, tak subtelnie.
Mówisz o mnie, o tym jaka jestem dla Ciebie ważna.
Często wypowiadasz, że świat beze mnie byłby niczym.
Moje serce strasznie kołata, potwornie biję.
Widzisz, że mam niestabilny oddech.
To dlatego zawsze mnie obejmujesz, wiesz..
Czuję się wtedy bezpiecznie, jakbym była dzieckiem.
Nasze rozmowy się nie kończą, jakbyśmy nie liczyli czasu.
Tak, jesteśmy szczęśliwi. Tak bardzo radośni.
Jednak, czuję że coś jest nie tak.
Wszystko zniknęło, nie ma niczego. Tylko ja sama.
A więc to sen, jakże beznadziejnie piękny.
Jaki pochłonięty nadzieją, jaki okrutny.