Słońce za mgłą schowane
głodnymi gapię się, jak
skaczesz w deszczu z zamkniętymi
i łapiesz w usta świeże krople
Piekna
Próbujesz do mnie mówić,
pływasz,
lecz utonęła skrzynia pełna skarbów
w otwartych, nieprawdziwych oczach
Autor
104 538 wyświetleń
932 teksty
104 obserwujących
18 February 2012, 16:26
Można wybaczyć,
I bardzo, bardzo chcieć…
lecz pamięć wie swoje…i jest... niby szczerze, a sztucznie....
Ja tak to czytam, a właściwie czuję :)
Takie ładne, i takie smutne