która pierwsza dobiegnie do mety? która wygra?
walka jest zacięta, jedna zachęca podstępnie zalotnym uśmiechem eksponując swoje liche zalety, druga w opłakanym stanie bez masek ułudy biegnie nie mogąc złapać tchu, z łzami w smutnych oczach prosi o krople siły, odwagi i zrozumienia,
wystawną szyderczą maską uśmiecha się pierwsza pozostawiając drugą w tyle..
ale nie, co się dzieje? kłamstwo gubi i potyka się o własną maskę pokazując twarz prawdziwego egoisty, chcąc podstawić jeszcze nogę drugiemu uczestnikowi tragicznie przewraca się o własną przebiegłość i nieuczciwość, łamiąc swoje krótkie nogi,
i oto właśnie: prawda poszarpana nerwami, bezsilna i mocno osłabiona siada z lekkim uśmiechem triumfu na mecie wypowiedzianych słów, skromnie dziękując, że kolejny raz pomogłam jej wygrać.