najprostsze rzeczy najtrudniej dostrzec oczami wiec ,zawsze zdaję się na serce..podoba mi się;)pozdrówka

Zacznę od końca... wieczność dana wszystkim, dla jednych nie do pojęcia, dla innych nie do przyjęcia.
Dla mnie najpiękniejsza i najbliższa, ta którą Ty opisujesz.
Jeden z cenniejszych tekstów, myśl nie tylko dnia!

wracam tu i wracam, choć już pamiętam tą myśl, nie umiem wyrazić tego co czuję, choć żyje to we mnie jak nigdy.
Dziękuję za obecność.
To jest piękne.

Sacrebleu! Smoku, umieściłeś mnie w towarzystwie Asnyka...
Za co dzięki :)

I wzajemnie :))

By poczuć - tak... lecz

jednego serca tak mało... tak mało...
a byłbym cichym pomiędzy cichemi

bo to Pierwsze nie każdy dostrzega,
a drugiego czasem całe życie szuka
wlokąc za sobą własne...

Pozdrawiam. :))

Hej Panowie.
Czy to cykl pytań retorycznych? :)
Jeśli nie, to odpowiedziałbym, iż człowiecze pojmowanie raczej nie ma zbyt wiele wspólnego z pewnością.

Cieszę się, że dobrze.
Czasem coś mi się uda :)

Pozdrowienia dla Was.

z cyklu trudnych pytań
czy jeden mózg wystarcza by stwierdzić, że wszyscy jesteśmy potępieni

dobrze się czyta, pozdrawiam

A gdy się patrzy dwojgiem serc w Twojej Panie jedności ich, to...mój Boże, nie umiem tego powiedzieć, ale Ty przecież wiesz. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.