Ponad pół roku poszło w głębokie poważanie, przecież tak dobrze sobie radziłam. A może tylko mi się tak wydawało? Momentalnie zabrało mi głos, serducho zaczęło walić jakbym dostawała palpitacji, w głowie miliard myśli i wspomnień na sekundę, pytań, na które nie potrafię sobie odpowiedzieć. A to wszystko tylko, przez to ,że stałeś akurat na tym przystanku!
Chyba jednak jeszcze nie przyzwyczaiłam się do tego, że nikt już mnie nie budzi całusem i miłym słowem na dzień dobry, nikt nie ma ochoty wysłuchiwać mojego marudzenia i narzekania na wszystko dookoła.
Jednak jeszcze za wcześnie, jednak jeszcze na bardzo tęsknie.