Patrzę na niego, jak jego palce śmigają w tę i z powrotem po czarno białej drodze z klawiszy. I nawet, jeżeli nie wypowiada ani jednego słowa, jego dłonie opowiadają cudowne historie: ballady, romanse, powieści fantastyczne, erotyki. Cały księgozbiór świata zachowany jest w jego dłoniach. Za każdym razem, kiedy dotyka klawiszy, albo kiedy dotyka mnie - czytam kolejny rozdział, potem kolejną książkę. Za każdą kartką tęsknię tak samo mocno, jak nie mogę doczekać się przewrócenia jej na kolejną i kolejną..