Ostatni tydzień, to nieustanna walka o życie mojego psa.
Szanse na jej uratowanie były minimalne. Patrzyłam w te rozpaczliwie smutne oczy...na jej całkowity brak siły, apatię... Nie wiedziałam co mam zrobić, by zaoszczędzić jej cierpienia. Jaka decyzja będzie najlepsza, kiedy lekarz sugerował, że rokowania są niewielkie i pies bardzo cierpi. Postanowiłam jednak, zamiast ją uśpić zawalczyć. I do tej chwili, do tego dnia nie wiedziałam, że jestem z " nią " aż tak bardzo związana, że kocham ją, tak samo jak... człowieka.
Opłaciło się, dziś po kolejnych kroplówkach, zastrzykach... moja Hera wreszcie podniosła głowę, wstała i kiedy to zrobiła " całowała mnie" jak wariatka, dając nadzieję, że jednak przeżyje... a ja poczułam się taka... szczęśliwa.
Może nie zrozumiecie...ale uświadomiłam sobie, że w dzisiejszych czasach ...
Co raz częściej, to zwierzęta dają nam więcej powodów do radości niż...ludzie.
7 April 2012, 11:18
Przez to nieszczęśliwe przeżycie do utrwalenia więzi między swoim pupilem a panią... Piękne.
Pozdrawiam.
6 April 2012, 21:56
O rety, ale mnie zaskoczyliście. Napisałam te słowa , chyba... bardziej sama dla siebie...a tu proszę...:)
Aby nie odnosić się do każdego komentarza z osobna i nikogo tuż przed Świętami nie zanudzać napiszę tak..Hera...przeżyje, to wiadomość i wynik z dzisiejszych badań !!
Dziś wyjęto jej już wenflon, żadnych kroplówek nie będzie :):)Kamilu...lekarz powiedział, że Ona wie, rozumie, dlatego pozwala na te wszystkie kroplówki, zastrzyki i nawet nie atakuje obcych ludzi ...lekarzy ( mimo, że to Amstaf)
Jej reakcja, z tym lizaniem, całowaniem i przytulaniem się była ponoć wynikiem jej uczuć, emocji i takim...psim...dziękuję, kiedy.... "odżyła ".
Chyba jeszcze bardziej ją...pokochałam :):):) nie rozumiejąc wcześniej tego co pomiędzy nami ...było :):):)A teraz co niektórych ubawię....boję się...kotków :):):):) Taki uraz z dzieciństwa...
Buziaki dla Wszystkich i jeszcze raz pięknie dziękuję za Wasze zrozumienie....
3 April 2012, 18:58
Wiara czyni cuda :) Dobrze Julio że Ty i Hera się nie poddałyście, że walczycie do końca :) Cieplutkie pozdrowienia :)
3 April 2012, 12:21
Wszystko się dobrze skończyło. Na szczęście.
Jestem tylko ciekaw, czy Hera wiedziała o tym że w twoich rękach leżał jej dalszy los. Jeżeli tak, to wyobraź sobie jaka mogła być jej radość, wiedząc że ją na prawdę kochasz...+
3 April 2012, 10:09
...rozumiem doskonale....;):):)
( moje trzy koty też merdają ogonkami, w tym jeden bez....;):):)
3 April 2012, 09:49
myślę, że rozumiem. ;) sama mam takie trzy psiny... i kocham je bardzo...;)
ciesze się, że z pieskiem wszystko już w porządku..xD :)