Tak, rozumiem, ale takich "artystów" omijam, pozwalam jednak innym podziwiać ich "sztukę ludową". ;)
Czasami są to mili ludzie, którzy jeszcze nie odnaleźli swojego, prawdziwego powołania. :D
Chciałem tylko potorturować słownie tych, którzy zachwycają się czymś, a nie czują tego, nie rozumieją, nie interesuje ich treść, geneza, przesłanie... ;)

No właśnie o tym napisałam Yestem, że nie każdy celebrowany artysta nim jest.

Marcin,
ta opcja też jest możliwa, choć jej nie zakładałem.
Pozdrawiam.

Onejka,
możliwe, ale czy wtedy mamy do czynienia z artystą, czy tylko marną namiastką, która za artystę uchodzi?
Miłego wieczoru. :)

Marianna,
tak, często podziwiamy dzieła bezimiennych twórców, albo znać ich nie chcemy. Korzystamy z pracy tych, którym nawet nie potrafimy powiedzieć głupiego "dziękuję", a najcenniejsze dzieła tworzone są za darmo, bez opłat i kruczków ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dziękuję. :)

różnie odbierać można tę myśl(zaleta), mój odbiór: interesuje i cieszy mnie dzieło, twórca zaś...jakby nie istniał, w odbiorze piękna pomijam człowieka,tego, który piękno mi serwuje, a tak być nie powinno...
pozdrawiam

gorzej wg mnie odwrotnie kiedy artystę widać, a dzieł brak, i szczęśliwym spostrzeżeniem raczej nazwać tego nie można
;)

Własnego dzieła?