Nieokreślony wyż piękna - krople rosy na trawie,
pewnych spraw nie okiełznam, żadnym słowem - choć bawię.
I te fale za Tobą, tak naprawdę zbyt słabe,
by zagłuszyć wspomnienia - w nas, ludziach, więc AVE !

Zostawiam garść grzechu, w czeluści pośpiechu,
wpatrzony w twe lico, gdzie nie brak uśmiechu.
Kilka płynnych oddechów, i linijek na czysto,
raz są łzy, raz zaba - ale na dziś to wszystko.