Nie można zapomnieć, nie można się też smucić.
Dlaczego tak trudne jest uczucie, dlaczego tak boli złamane serce ?
Czy ma antidotum ten, kto dał nam miłość, czy zna lekarstwo na tętniącą wciąż ranę złamanego serca, z którego to nieustannie wylewa się uczucie i przestać nie może, czy rzeka tam płynie krwi, zranionej duszy mej.
A łzy są jak sól posypująca ranę.
To nieodpowiednie, wstydliwe uczucie wciąż boli i przestać nie może.